भुताटकी
मानेवर बसलीय
भुताटकी
गच्च धरून ठेवलंय
श्वास रोखलाय
पाठीत उसण भरलीय
खांदे आले मोडत
डोकं सुन्न झालंय
भुताटकी सतत बोलत असते
कानात किंचाळत असते
कधी डोक्यात मुंग्या सोडते
कधी पोटात गांडूळ
कधी डोळ्यात आग ओतते
कधी पायात बर्फ
भुताटकी बसलीय मानेवर
नाचतेय थयथया डोक्यावर
चेंग्रून टाकतेय आतून
कोण ही? कुठून आली?
आरश्यात पाहते दिसते का
ओरबडते स्वतःची चांबडी
ओढून काढते केस
आपटते डोकं
पण जात नाही ती
सण साजरी करून पाहते
फिरून येते जरा
कामं करते खूप
इतकी पळते की ती पडून जाईल
पण लोचट आहे
सोडत नाही
आरश्यात पाहते
मीच दिसतेय
मीच माझी भुताटकी
No comments:
Post a Comment